ว่านเจินเอ๋อ ตำนานรักกินเด็กแห่งราชวงศ์หมิง

🧙‍♂️ว่านเจินเอ๋อ : ตำนานรัก”กินเด็ก”แห่งราชวงศ์หมิง

“กินเด็ก” ศัพท์แสลงที่มักใช้กับคู่รักที่ฝ่ายหญิงมีอายุมากกว่า มีคำพูดแบบติดตลกสมัยนี้ที่ว่า “กินเด็ก รสหวาน รับประทานง่าย” จริงเท็จแค่ไหนผู้เขียนไม่ทราบได้

แต่ถ้าถาม ว่านเจินเอ๋อ นางคงตอบว่า รับประทานง่ายจริงๆ และยังทำให้นางกลายเป็นผู้มีอิทธิพลเหนือใครในแผ่นดินมาแล้ว

เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิง 

จูเจี้ยนเซิน 朱见深 เดิมทีเป็นองค์รัชทายาทของพระเจ้าอิงจง แต่เมื่อพระเจ้าอิงจงถูกพวกมงโกลจับตัวไป ภายในราชสำนักก็เกิดความเปลี่ยนแปลง พระเจ้าอาขึ้นครองราชย์แทนเป็นพระเจ้าจิ่งตี้ จูเจี้ยนเซินที่ยังเป็นทารกวัยเพียง 2 ปี จึงกลายเป็นองค์ชายน้อยตกอันดับ ต้องอยู่ภายในวังอย่างเจียมตน และในระหว่างนี้เองผู้ที่ประคบประหงมเลี้ยงดูองค์ชายน้อยจูเจี้ยนเซินคือนางกำนัลฝ่ายในวัย 19 ปีที่ชื่อ ว่านเจินเอ๋อ 万贞儿ว่านเจินเอ๋อ พระสนมว่านหวงกุ้ยเฟย

ว่านเจินเอ๋อ เข้าวังตั้งแต่อายุ 4 ปี เป็นเพียงนางกำนัลฐานะต่ำต้อย โชคดีที่นางได้รับหน้าที่เลี้ยงดูองค์ชายน้อยจูเจี้ยนเซินตั้งแต่เขายังเป็นทารก หลังเหตุความวุ่นวายภายในราชสำนักที่ทำให้จูจี้ยนเซินถูกปลดจากการเป็นไท่จื้อรัชทายาท จนกระทั่งพระบิดาหมิงอิงจงกลับประเทศกู้บัลลังก์ จะในยามร้ายหรือดีทั้งจูเจี้ยนเซินและว่านเจินเอ๋อก็ผูกพันไม่เคยเหินห่าง ในสายตาของจูเจี้ยนเซินมองว่านเจินเอ๋อเป็นเสมือนแม่ เสมือนพี่สาว แต่นานวันเข้า เมื่อจูเจี้ยนเซินเจริญวัย ความผูกพันของทั้งคู่กลับกลายแปรผันเป็นความรักฉันชู้สาว เป็นรักที่มีวัยห่างกันถึง 17 ปี!

ปีคริสตศักราช 1464 หมิงอิงจงฮ่องเต้สวรรคต จูเจี้ยนเซิน พระชนมายุ 17 พรรษาขึ้นเถลิงถวัลยราชสมบัติราชวงศ์หมิง เป็นพระเจ้าหมิงเสี้ยนจง 明宪宗 รัชศกเฉิงฮว่า อย่างแรกที่พระองค์อยากทำใจจะขาดคือ ยกว่านเจินเอ๋อ นางในดวงใจคนต่างวัย ขึ้นเป็นพระมเหสี แต่ก็ถูกคัดค้านทั้งจากพระราชชนนีโจว และบรรดาขุนนางผู้ใหญ่

ด้วยว่านเจินเอ๋อชาติตระกูลต่ำต้อย เป็นเพียงนางกำนัล ที่สำคัญ “แก่กว่าฮ่องเต้”

พระเจ้าหมิงเสี้ยนจงฮ่องเต้

แต่เหมือนฟ้าเล่นตลก สองปีต่อมา ว่านเจินเอ๋อ ที่ตอนนี้มีอายุถึง 38 ปีแล้ว กลับตั้งครรภ์ ให้กำเนิดองค์ชายกับหมิงเสี้ยนจง นี่ยิ่งทำให้หมิงเสี้ยนจงทรงหลงรักนางมากขึ้นเป็นทวีคูณ ทรงแต่งตั้งว่านเจินเอ๋อ เป็นพระสนมว่าน “ว่านหวงกุ้ยเฟย” แม้เวลานั้นจะมีฮองเฮา และพระสนมอื่น ทว่า ผู้ที่กุมอำนาจในราชสำนักฝ่ายในที่แท้จริงคือ ว่านหวงกุ้ยเฟย พระสนมกินเด็กผู้นี้

แต่องค์ชายที่ประสูติจากพระสนมว่าน ไม่ถึงหนึ่งขวบปีก็สิ้นพระชนม์ ทำให้พระสนมว่านเสียใจอย่างหนัก

จากโศกเศร้ากลายเป็นเคียดแค้นชิงชัง ไม่อยากเห็นใครได้ดีกว่า ตั้งแต่นั้นมา ไม่ว่าสนมคนใดถวายงานแล้วมีครรภ์มังกรให้โอรสกับฮ่องเต้ เป็นต้องถูกกำจัดให้พ้นทาง ค.ศ.1469 สนมป๋อให้กำเนิดพระโอรส ได้รับการแต่งตั้งเป็นองค์รัชทายาท แต่ต่อมาไม่นาน องค์รัชทายาทก็สิ้นพระชนม์อย่างเป็นปริศนา ทั้งวังหลวงต่างรู้ดีแก่ใจว่าเป็นฝีมือของพระสนมว่าน แต่ไม่มีใครกล้ากราบทูลความจริงให้ฮ่องเต้ทรงทราบ เพราะพระสนมว่านไม่เพียงเป็นคนโปรดของฮ่องเต้ ยังเป็นคนที่ฮ่องเต้ทรงเกรงพระทัยเป็นอย่างมาก เรียกง่ายๆ ว่าฮ่องเต้ “กลัวเมีย” นั่นเอง

นับแต่นั้นหมิงเสี้ยนจงฮ่องเต้ก็กังวลแต่เพียงตัวเองจะไร้รัชทายาทสืบราชบัลลังก์ ปล่อยปละละเลยเรื่องบ้านเมือง ปล่อยให้ว่านเจินเอ๋อหรือพระสนมว่าน กับ บรรดาขันทีขึ้นมามีอิทธิพล ยึดอำนาจทั้งฝ่ายนอกฝ่ายใน บ้านเมืองระส่ำระสาย วุ่นวายไปทั่ว

คนคำนวณมิสู้ฟ้าลิขิต ...

แม้พระสนมว่านจะพยายามกำกับควบคุมฮ่องเต้เต็มที่ แต่ก็มีคราวหนึ่งที่หมิงเสี้ยนจงฮ่องเต้หนุ่มได้พบกับนางจี้ซื่อ นางในที่มีพื้นเพเป็นคนมณฑลกวางสี นางจี้ซื่อถวายงานเพียงครั้งเดียวก็มี“สายเลือดมังกร” ให้ฮ่องเต้

ค.ศ.1470 นางจี้ซื่อก็ให้กำเนิดพระโอรส ฮ่องเต้ยังไม่ทันรู้ แต่ข่าวเข้าหูพระสนมว่านก่อนแล้ว นางสั่งให้ขันทีจางหมิ่นรีบชิงตัวทารกไปถ่วงน้ำ ขันทีจางหมิ่นไม่เพียงไม่ทำตามคำสั่ง ยังช่วยซ่อนราชโอรสองค์น้อยไว้ให้พ้นเงื้อมมือสนมโฉด ที่ตอนนี้ไม่ใช่แค่ “กินเด็ก” แต่ยังจะ “ฆ่าเด็ก” จริงๆ เสียด้วย !!!

ห้าปีต่อมา หมิงเสี้ยนจงที่ยังไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง ยังทรงจมอยู่กับความทุกข์ที่ไร้รัชทายาท ขันทีจางหมิ่นตัดสินใจรวบรวมความกล้าทูลความจริงว่า ยังทรงมีพระโอรสอีกพระองค์หนึ่ง หมิงเสี้ยนจงรีบให้นำพระโอรสและนางจี้ซื่อเข้าเฝ้า ตั้งพระนามโอรสว่า จูโหย่วถัง 朱祐樘 (ต่อมาจะขึ้นเป็นพระจักรพรรดิหงจื้อ หมิงเสี้ยวจง ฮ่องเต้ดีพระองค์หนึ่งของราชวงศ์หมิง)

👉เรื่องนี้ แม้หมิงเสี้ยนจงจะไม่กล้าลงโทษพระสนมว่าน คู่รักต่างวัย แต่พระสนมว่านกลับไม่ปล่อยศัตรู นางวางยาพิษฆ่านางจี้ซื่อ ขันทีจางหมิ่นรู้ว่าความตายใกล้ถึงตัวก็กลืนก้อนทองฆ่าตัวตาย แต่เงื้อมมืออันเลวร้ายของพระสนมก็เอื้อมไปไม่ถึงพระโอรสจูโหย่วถัง ไม่นานเกิดแผ่นดินไหวที่บริเวณภูเขาไท่ซาน หนึ่งในห้าภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของแผ่นดินจีน โหรหลวงทำนายว่าเป็นเพราะ “เรื่องรัชทายาทไม่นิ่ง” หมิงเสี้ยนจงจึงกล้าขัดใจพระสนมว่านตั้งจูโหย่วถังขึ้นเป็นองค์ไท่จื้อรัชทายาท

เดือนหนึ่ง รัชศกเฉิงฮว่าปีที่ 23 (ค.ศ.1487) พระสนมว่านก็ล้มป่วยและถึงแก่ความตายในที่สุด มีอายุได้ 59 ปี เมื่อทรงทราบข่าวการตายของพระสนมว่าน หมิงเสี้ยนจงฮ่องเต้เอ่ยพระโอษฐ์ว่า

“สนมว่านไม่อยู่ในโลกนี้ เห็นทีข้าเองก็อีกไม่นานแล้ว” “万氏长去，吾亦安能久矣。”

และก็เป็นจริงตามนั้น เดือนแปดปีเดียวกันนั้นเอง หมิงเสี้ยนจงฮ่องเต้ก็สวรรคตตามนางอันเป็นที่รักไปด้วยพระชนมายุเพียง 41 พรรษา

ว่านเจินเอ๋อ นางมีอะไรดีที่ทำให้ฮ่องเต้พระองค์หนึ่งหลงรักได้ถึงเพียงนี้?

ไม่มีใครล่วงรู้คำตอบ และเป็นอันปิดฉากตำนานรัก “กินเด็ก” แห่งวังต้องห้ามในราชวงศ์หมิงไปในที่สุด